صبح آخرین

[ صُ حِ خِ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) صبح دوم. بام دوم. صبح صادق : بر خلاف صدق هرگز در هوایت دم که زد کاولش آن دم چو صبح آخرین سودا نکرد. سلمان ساوجی.