[ شَ ] (اِ مرکب) صورتی از «شهر حاکم» به لغت پارسی قدیم طبری یعنی حاکم شهر، چه به رسم خود کلمهٔ شهر را بر کلمهٔ «حاکم» مقدم داشته اند و «حا» را به «آ» تبدیل کرده. (از انجمن آرا) (از آنندراج).