[ شَ ] (اِخ) یا میرزا شفیعا هراتی. نام یکی از خوشنویسان خط شکسته. (ناظم الاطباء). دربارهٔ او و میرزا حسن از لحاظ خوشنویسی گفته اند: اثنان لا ثالث لهما. (از فهرست کتابخانهٔ سپهسالار ج ۲ ص ۶۳۵). میرزا شفیعا ملقب به پیشوا، از مردم هرات بود و در کمالات گوناگون قدرت بسزایی داشت. وی در خدمت مرتضی قلی خان شاملو حاکم هرات مدتها منصب منشی باشی داشت و همت بر تکمیل خط شکسته استاد خود مرتضی قلی شاملو گماشت تا متدرجاً به سرمنزل کمال رسید و از خوشنویسان خط شکسته بحساب آمد و میتوان گفت خط شکستهٔ او اختراعی بود. وی علاوه بر حسن خط در نقاشی و رسامی و تذهیب کاری و سطوربندی بی قرین بود و شعر نیز میگفت و در مدت ۸۵ سال زندگی خود سفری به هندوستان کرد و به هرات برگشت و به سال ۱۰۸۱ هـ . ق. درگذشت. از اشعار اوست: نسیم میرسد از کوی آن نگار امروز به دیده نور نظر میدهد غبار امروز به مرگ تو بنشینم به خون زهد طپم ز دست ساقی اگر بشکنم خمار امروز بنفشهٔ خط و ریحان زلف و غنچهٔ لب به روی یار شکفته ست نوبهار امروز. (از کتاب خط و خطاطان تألیف رفیعی مهرآبادی ص ۱۳۷).