[ شَ / شِ / شُ عَ تِ عَ رَ بی یَ ] (اِ مرکب) در نزد بلیغان قسمی از اقسام ردالعجز علی الصدر باشد و این از مخترعات بعضی از متأخرین است و چنان اختراع شده است که ردیف به صدر ابیات برده شود مثال آن : تو باشی دلیر و جان هم تو باشی به هر غم مونس و همدم تو باشی تو باشی آنکه میباید ترا گفت که بهر ریش دل مرهم تو باشی. (از کشاف اصطلاحات الفنون: حذف، ص ۳۱۱).