[ فَ ] (نف مرکب) یا شادی فزای. مخفف شادی افزای : چو بشنید مهتر برآمد ز جای لبش گشت خندان و شادی فزای.فردوسی. باز گو آن قصه کان شادی فزاست روح ما را قوت و دل را جان فزاست. مولوی. رجوع به شادی افزا یا شادی افزای شود.