سلاخوری

[ سَ خوَ / خُ ] (اِ مرکب) مرکب از سل (سر) +آخور +ی است که سرآخور باشد. و به معنی امیر آخور و میراخور و رئیس سرطویله باشد. (دزی ج ۱ ص ۶۷۰).