[ وَ مَ دَ ] (مص مرکب) قبول کردن. پذیرفتن. راست پنداشتن. باور کردن : نشان داده بود از پدر مادرت ز بهر چه نامد همی باورت؟فردوسی. || پذیرفته آمدن. قبول افتادن. باور افتادن : ای برادر گر ...
لغت‌نامه دهخدا
[ دَ خوَرْ / خُرْ مَ دَ ] (مص مرکب) شایسته بودن. سزاوار بودن. لایق بودن. مناسب بودن. متناسب افتادن. موافق افتادن. رفاء. لبق. موافقة. (دهار). وفاق. (ترجمان القرآن جرجانی): کم فضولی کن تو ...
[ دَ مَ دَ ] (مص مرکب) فرمان رسیدن : چو دستور آمد به دستور شاه که گیرد دواسپه سوی روم راه.نظامی.
[ خوَرْ / خُرْ مَ دَ ] (مص مرکب) لایق آمدن.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.