[ نَ مَ / مِ ] (از ع، اِ) نغمة. آواز. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء) (آنندراج). نوا. (ناظم الاطباء). آوا. نغمة. رجوع به نغمة شود: شده نغمهٔ چنگ بر سوک مرگ که خواهد فروریختن تار و برگ.فردوسی ...
لغت‌نامه دهخدا
اسم: نغمه (دختر) (عربی) (هنری) (تلفظ: naqme) (فارسی: نَغمه) (انگلیسی: naghme) معنی: آهنگ یا ملودی، آوازه، آواز، تصنیف یا صوت موسیقیایی که از آلات موسیقی بر می خیزد، ( در موسیقی ایرانی ) گوش ...
فرهنگ واژگان اسم‌ها
نغمه‌سراینده؛ سرودخوان؛ نغمه‌پرداز.
فرهنگ فارسی عمید
۱. آهنگ‌ساز. ۲. سرودگو؛ آوازخوان.
نغمه‌پرداز؛ آوازخوان.
[ نَ مَ / مِ زَ ] (حامص مرکب) عمل نغمه زن. رجوع به نغمه زن شود.
[ نَ مَ / مِ ] (نف مرکب) نغمه پرداز. (ناظم الاطباء): زند زردشت نغمه ساز بر او مغ چو پروانه خرقه باز بر او.نظامی. || خنیاگر. نوازنده : صداخیز گردد به صد اهتزاز کف باده اش چون کف نغمه ساز. ...
[ نَ مَ / مِ ] (حامص مرکب) عمل نغمه ساز. رجوع به نغمه ساز شود.
[ نَ مَ / مِ سَ ] (نف مرکب) نغمه سرا: نخلبندان حدایق اخبار و نغمه سنجان بساتین اسحار. (حبیب السیر ج ۳ ص ۲).
[ نَ مَ / مِ پَ ] (نف مرکب) نغمه زن. نعمه ساز. نغمه سرای. نغمه کش. سراینده. مغنی. مطرب. سرودگوی. ترانه زن. آوازخوان. (ناظم الاطباء): نواسازان چمن املاء و نغمه پردازان گلشن انشاء. (حبیب الس ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.