[ رِ تَ / تِ تَ ] (مص مرکب) تابیدن نخ و رشته. تافتن طناب و ریسمان : سر رشته را آن کسی یافته که این رشته ها را به هم تافته.نظامی. تافت جهان رشتهٔ صبح از سپهر دوخت بسی جبهٔ مسکین ز مهر. امیرخسرو.