ذوی‌الجهل

[ ذَ وِلْ جَ ] (ع ص مرکب، اِ مرکب) نادانان. خداوندان جهل : و ارباب هذا العلم مافتئوا کذا یقاسون ما لاینبغی من ذوی الجهل. ابن الصلاح.