[ دَ ] (ص مرکب) پر از درد و موجع. (ناظم الاطباء). پردرد: خار تا کی، لاله ای در باغ امیدم نشان زخم تا کی، مرهمی بر جان دردآگین من. سعدی. تمعص؛ دردآگین گردانیدن شکم را. (از منتهی الارب ).