[ خوا / خا بَ دَ / دِ ] (ن مف) خوابانیده. مخفف خوابانیده. (برهان قاطع). خوابیده. درازکشیده : یاد کن زیرت اندرون تن شوی تو بر او خوار خوابنیده ستان.رودکی. نهاده بر چشمه زرین دو تخت برو خوابنیده یکی شوربخت.فردوسی. سهی سروش ببالین خوابنیده سرشک از لاله و گل بردمیده.نظامی. بر مهد عروس خوابنیده خوابش بربود و بست دیده.نظامی. || مرده. در قبر قرارگرفته. مدفون : درین ره چو من خوابنیده بسی است نیارد کسی یاد کآنجا کسی است.نظامی. || قرارداده : وزارت به ایام او بازکرد دو چشم فروخوابنیده وسن.فرخی. یلان را مرگ بر گل خوابنیده چو سروستان سند از بن بریده. (ویس و رامین). ستیزندگان نیزه با خشم و شور فروخوابنیده به بال ستور. اسدی (گرشاسبنامه). دانی که در کفن چه عزیزی نهفته ای دانی که در لحد چه شهی خوابنیده ای.سنائی.