خرطبیعت

[ خَ طَ عَ ] (ص مرکب) احمق. نادان. (یادداشت بخط مؤلف): گاو خرف خوی خرطبیعت نادان جز که ز پهلوی خود کباب نیابد. ظهیرفاریابی.