[ حَ سَ نِ مُ تَ ] (اِخ) فرزند المستنجد باللََّه یوسف بن مقتفی خلیفهٔ عباسی. در ۵۳۶ هـ . ق. متولد و در ۵۶۶ هـ . ق. پس از مرگ پدرش به تخت نشست و المستضی ء باللََّه لقب گرفت و نه سال و هفت ماه خلافت کرد و در زمان وی حکومت عبیدیان مصر منقرض گشت. و بنام او سکه زدند و کتاب «النصر علی مصر» را بدان مناسبت ابن جوزی نگاشت. حسن در ۵۷۵ هـ . ق. درگذشت. (زرکلی چ ۱ ص ۲۴۳ از فوات الوفیات ج ۱ ص ۱۳۷).