[ چَ / چِ مِ ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) چشمی که از شوق و آرزوی خبری در پریدن باشد. (آنندراج): مگر می آید امشب گلعذارم که همچون چشم شادی بیقرارم. مفید بلخی(از آنندراج). چه نکو دمی که آیی بدر و چو چشم شادی ز هجوم شوق روی تو ز جا پریده باشم. مفید بلخی(از آنندراج).