[ چَ خِ ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) چرخ. مجازاً بمعنی آسمان و فلک و سپهر. چرخ آبگون. چرخ آبنوسی. چرخ گردان : یکی گوی در خم چوگان فکند بدانسانش زی چرخ گردان فکند که گوی از شدن سوی چرخ آبنوس برفتن لب ماه را داد بوس.اسدی. رجوع به چرخ و چرخ آبگون و چرخ آبنوسی و چرخ گردان شود.