[ تَ هِ مَ / مِ کَ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) ته میخانه. به معنی میکده و زمین میخانه و این اصطلاح اهل زبان است. (بهار عجم) (آنندراج). اندرون میکده. داخل میکده : سر رازی که بد از صومعه داران محجوب در ته میکده مستان به ملا بگشایند. حضرت شیخ (از آنندراج).