[ تَ پَ ] (اِ) طبق چوبین بقالان و میوه فروشان باشد به این معنی با بای ابجد هم گفته اند. (برهان). در گیلکی تبجه . طبقی چوبین که در آن برنج ریزند و پاک کنند. (حاشیهٔ برهان چ معین). تبنگ. (ناظم الاطباء).