[ ءِ دَ / دِ ] (ص مرکب) (از: بی + فائده) بی نفع. غیرمفید. ناسودمند. بی فایده: امر دالغ؛ کار بی فائده. (منتهی الارب): کوشش بی فائده ست وسمه بر ابروی کور. سعدی. رجوع به بی فایده شود.