بهم برافکندن

[ بِ هَ بَ اَ کَ دَ ] (مص مرکب) در جنگ و ستیز انداختن دو تن یا دو گروه را: بهمْشان برافکنده یکبارگی همی تاخت تا قلبگه بارگی.اسدی.