[ بَ ئُدْ دَ لَ ] (اِخ) علی بن احمد جامجی. از اوایل جوانی در ارتقای مدارج ملک و دولت و ارتفاع اعلام حشمت مجهود خود مبذول فرمود، تا آخر به اولین پایه از مراتب دولت که همت به اکتساب آن مصروف داشت، برسید. آنچه در ایام شهامت او کفایت شده، هرگز در بلاد هند کسی نشان نداده است و در ضمیر هیچ کس نگذشته است و یکی از این جمله فتح جاجنگر است. او راست: پیش کار تو ای مبارک ایام وی مقبل روزگار شادی فرجام مپسند که رانه و مبشر باشند کز تیغ تو صد رانه مبشر شد نام. ایضاً: زین پیش ز ما بود اگر بخشیدن هر بیتی را خانهٔ زر بخشیدن اکنون چو دل و خزینه پر گشت و تهی مائیم و زبان و ... خر بخشیدن. (از لباب الالباب چ سعید نفیسی ص ۱۰۳ - ۱۰۶).