[ بُ لُ ] (ع اِ) آوازهایی که از جنبانیدن کنج دهن به انگشتها برآید، و این به طریق بازی باشد. (منتهی الارب). اصوات و آوازهای کنج دهان، هرگاه انگشتان از شدت ولع آن را حرکت دهد. (از ذیل اقرب الموارد از لسان). || یک واحد از گروهی. واحد از دسته ای. (از دزی). || شخص واسطه. سفیر. (از دزی).