[ بِ تَ مَ دَ ] (مص مرکب)تنگ آمدن. به جان آمدن. عاجز و ملول شدن. (آنندراج): هست برین فرش دورنگ آمده هر کسی از کار بتنگ آمده.نظامی. بتنگ آمد دل از بی همدمیها رو بکوه آرم مگر آنجا کنم پیوند فریادی به فریادی. صائب.