(اِ) بالا. بالاذ. بالاذه. پالا. پالاد. پالاده. اسب جنیبت را گویند. (آنندراج). اسب جنیبت باشد که در پیش برند و یا در دنبال آورند و آنرا کوتل نیز گویند. (فرهنگ اوبهی). اسب جنیبت را گویند که اسب کوتل باشد. (برهان قاطع). جنیبت. (صحاح الفرس). یدک. (فرهنگ شعوری ج ۱ ص ۱۹۸). کتل. (فرهنگ خطی). جنیبت بود. بارگی. (فرهنگ اسدی). || بمعنی اسب و افصح با باء فارسی است و باره و بارگی مترادف آن اند. (شرفنامهٔ منیری): چو بشنید بهرام بالای خواست یکی جامهٔ خسروآرای خواست.فردوسی. هزار اسب بالای پیش اندرون به برگستوان و زره گونه گون.اسدی. هزار اسب بالای زرینه ساز فرستاد با لشکر از پیش باز.اسدی. بیاورد بالای تا برنشست پیاده همی شد رکیبش به دست.اسدی.