اندیال
معنی
[ اِ ] (ع مص) از جایی بجایی شدن.
(از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج)
(از اقرب الموارد). از جایی بجایی نقل کردن.
(تاج المصادر بیهقی). یقال: اندال القوم. (از
منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || برآمدن
آنچه در شکم باشد. || فراخ شدن شکم و
فروهشته و نزدیک بزمین گردیدن آن.
|| آویزان گردیدن چیزی. (از منتهی الارب)
(از ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب
الموارد).