[ اَ دِ مُ رَکْ کَ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) مقابل عدد فرد. بیرونی آرد: این آن است که او را دو عدد یا بیشتر بشمرند. و او را پاره ها بود جز به همنام، چون شش که او را بشش بار بشمرد و شش یک او باشد. و دو او را به سه بار بشمرد و سه یک او باشد. و سه او را بدو بار بشمرد و نیمهٔ او باشد. (التفهیم بیرونی ص ۳۵).