[ اَ دِ مُ تَ یِ ] (ترکیب وصفی، اِ مرکب) عددهای متباین. آنند که هیچ عدد ایشان را نشمرد چون نه و ده که هر دو را جز یکی نشمرد و بهیچ جزو هنبازی نیوفتد چون نیمه یا سه یک. پس نُه متباین است ده را؛ ای جدا از وی. (از التفهیم ص ۳۷).