اتکاء
معنی
[ اِتْ تِ ] (ع مص) اتکال کردن.
اعتماد کردن بر. پشت دادن بر. تکیه زدن به.
(زوزنی). متکی شدن بر. تکیه کردن بر.
(تاج المصادر).
- اتکا کردن؛ تکیه کردن.
- اتکاء کسی؛ متکا ساختن کسی
را.
|| تکیه گاه گردانیدن برای کسی.
|| بر پهلوی چپ افکندن.