(اَ) [ تر. ] (اِ.) پدر.
فرهنگ فارسی معین
[ اَ ] (ترکی، اِ) در ترکی بمعنی پدر است و در بعض کلمات چون مزید مقدمی آید، مانند اتابک و اتابای و اتاتورک و در بعض لهجه ها به ألف ممدوده تلفظ شود (آتا).
لغت‌نامه دهخدا
اسم: آتا (پسر) (ترکی) (تلفظ: ātā) (فارسی: آتا) (انگلیسی: ata) معنی: پدر، جد، سرپرست، ریش سفید، ( اَعلام ) نام پادشاهی در دامنه های شمالی جبال «نیشپو» که در جنوب آن «داگارا» واقع بود، و محتم ...
فرهنگ واژگان اسم‌ها
[ اَ / اِ ] (ع اِ) حاصل و درآمد هر چیز از حبوب و از بار خرمابن و نتاج حیوان و شیر آنها: کَم اِتاء ارضک؛ چند است حاصل زمین تو؟ - ارض ذات اتاء؛ زمین برومند. (مهذب الاسماء).
[ اِ ] (ع مص) بار دادن خرما و کشت. (تاج المصادر بیهقی). برآمدن بار نخل و درخت یا ظاهر شدن صلاح آن یا بسیار گردیدن بارِ آن. (منتهی الارب). || برآمدن نمای یعنی افزون شدن بچه یا شیر ماشیه.
[ اَ ] (ع اِ) چوب یا برگ که در جوی افتد. ج، اُِتیّ، اِتاء. (منتهی الارب). || غلهٔ زمین. || میوهٔ درخت خرما. (از منتهی الارب).
اسم: آتاباللی (پسر) (ترکی) معنی: یادگار مانده از پدر بزرگ، مرد کوچک اندام
[ اَ ] (اِخ) آتابای. نام طایفه ای از ترکمانان ساکن ایران مرکب از دو هزار خانوار و از آق قلعه و گرسان تا اَترک یورت آنان است.
[ اَ بَ نِ اَ جَ رَ وَ ] (اِخ) یا امرای زنگی (۵۲۱ -۶۴۸ هـ . ق.). اتابک عمادالدین زنگی پسر آق سنقر حاجب یکی از غلامان ترک ملکشاه بود که از سال ۴۷۸ تا ۴۸۷ هـ . ق. در حلب از جانب تتش نیابت ...
[ اَ بَ نِ سَ ] (اِخ) (۵۶۶-۶۱۷ هـ . ق.). رجوع به اتابکان الجزیره و شام شود.انقراض این شعبه بدست ایوبیان صورت گرفت. رجوع به طبقات سلاطین اسلام ص ۱۴۵ شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.