ابومطیع

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ اَ مُ ] (اِخ) بلخی. یکی از شاگردان ابوحنیفه نعمان بن ثابت المرزبان الکوفی الفارسی است. او شانزده سال قضای بلخ راند و به سال ۱۹۹ هـ . ق. در هشتادوچهارسالگی درگذشت.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش