ابوخالد کابلی
معنی
[ اَ لِ دِ بُ ] (اِخ) وردان،
ملقب به کنکر. او از اصحاب علی بن
الحسین علیهماالسلام است و گویند پس از
شهادت حضرت حسین بن علی علیه السلام
همهٔ شیعیان از مذهب خویش بگشتند جز
چهار تن و آنان ابوخالد کابلی و یحیی بن ام
طویل و جبیربن مطعم و جابربن عبداللََّه
باشد. او در اول به امامت محمدبن حنفیه
گروید و مذهب کیسانیه گرفت و سپس
بوسیلهٔ یحیی بن ام طویل از آن طریقت
بگشت و بخدمت علی بن الحسین
علیهماالسلام پیوست و برای احتراز از قتل
و سفک حجاج مدتی متواری بزیست و
سپس بمکهٔ مکرمه پناه جست و در آخر
عمر سفری برای دیدار مادر بکابل شد. و
پس از وفات علی بن الحسین در سلک
اصحاب امام جعفر صادق علیه السلام
درآمد. و رجوع به نامهٔ دانشوران ج ۱
ص ۹۰ شود.