[ خِ قَ / قِ تَ ] (مص مرکب) سوزاندن خرقه. ظاهراً رسمی بوده صوفیان را که از فرط شوق یا بعلامت شکر خرقهٔ خود را می سوزاندند. (یادداشت بخط مؤلف). - خرقه سوختن چشم؛ تمام خشک شدن چشم یا کاسه خشک ...
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.