[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن ابی الحسن. یکی از امیرزادگان بنی مرین برادر ابی عنان. او بروزگار پدر ولایت تونس داشت و بزمان فرمانروائی برادر خود ابوعنان حکمران غرناطه بود و سپس عصیان ورزید و مأ ...
لغت‌نامه دهخدا
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن ترک جیلی. رجوع به ابن ترک جیلی شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن شمس الخلافه. رجوع به ابن شمس الخلافه شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن عبدالحمید. رجوع به ابن عبدالحمید شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن عساکر. رجوع به ابن عساکر ابوالیمن امین الدین شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن فرات. رجوع به ابن حنزابه و رجوع به تجارب السلف ص ۲۱۳ شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن مزاحم. رجوع به ابن مزاحم ابوالفضل و رجوع به نصربن مزاحم منقری شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن مکرم. جمال الدین محمدبن مکرم انصاری لغوی. متوفی به سال ۷۱۱ هـ . ق. او راست: مختصر ذخیرة فی محاسن اهل الجزیرة. و رجوع به ابن منظور شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) ابن نطرونی. رجوع به ابن نطرونی عبدالمنعم بن عبدالعزیز... شود.
[ اَ بُلْ فَ ] (اِخ) احمدبن ابی باکربن ابی محمد الخاورانی ملقب به مجدویه. یاقوت گوید: او را در عرف سرین دیدم و او جوانی فاضل و بارع و متفنن و ماهر در علم نحو با فطنت و ذکائی کامل و حافظ ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.