[ اَ بُطْ طُ فَ ] (اِخ) الاحمسی. شبیل بن عوف بن ابی حیّه. او بزمان جاهلیّت درک صحبت رسول صلوات اللََّه علیه کرد و بزهد معروف است و از عمربن الخطاب و زیدبن ارقم حدیث کند.
لغتنامه دهخدا
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.