[ اَ بُلْ حُ سَ ] (اِخ) سالبةبن ابراهیم. یکی از مشایخ صوفیه بمائهٔ چهارم هجری، از مردم شیراز. او از اصحاب ابومسلم فسوی است و شیخ عباس هروی شاگرد اوست. در سال ۴۷۳ هـ . ق. درگذشت. رجوع به نامهٔ دانشوران ج ۳ ص ۹۶ شود.