ابوالحسن

معنی

[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن عبیداللََّه، ملقب به شیخ منتجب الدین، از دودمان ابوبابویه قمی. عالم شیعی، صاحب کتاب فهرست. معاصر ابن شهرآشوب. او شاگرد شیخ ابوالفتوح رازی صاحب تفسیر و ابوعلی طبرسی و بسیاری از علمای اهل سنت و شیعه است. امام رافعی از مشاهیر علمای شافعی شاگرد او بوده و وی را بسیار ستایش کرده است. وفات وی پس از سال ۵۸۵ هـ . ق. است و رافعی در سال ۵۸۴ در ری صحبت او درک کرده است.