ابوالحسن
معنی
[ اَ بُلْ حَ سَ ] (اِخ) علی بن
عبیداللََّه، ملقب به شیخ منتجب الدین، از
دودمان ابوبابویه قمی. عالم شیعی، صاحب
کتاب فهرست. معاصر ابن شهرآشوب. او
شاگرد شیخ ابوالفتوح رازی صاحب تفسیر
و ابوعلی طبرسی و بسیاری از علمای اهل
سنت و شیعه است. امام رافعی از مشاهیر
علمای شافعی شاگرد او بوده و وی را بسیار
ستایش کرده است. وفات وی پس از سال
۵۸۵ هـ . ق. است و رافعی در سال ۵۸۴ در
ری صحبت او درک کرده است.