[ اَ بُلْ اَسْ ] (اِخ) ابوالسوار. شاووربن فضلون. یکی از پادشاهان ارّان و ارمنستان در نیمهٔ اول مائهٔ پنجم هجری. مقرّ او شهر گنجه بود و او را جنگهای بسیار با ارامنه و روم بوده است و عاقبت بکمک الب ارسلان سلجوقی در سال ۴۵۶ هـ . ق. شهر آنی مرکز سلطنت ارامنه را تصرف کرد و در سال ۴۵۹ درگذشت. صاحب قابوس نامه در کتاب خود نام او را آورده و اقامت خود را نزد وی به قصد غزای روم ذکر کرده است.