ابن قریعه
معنی
[ اِ نُ قُ رَ عَ ] (اِخ) قاضی
ابوبکر محمدبن عبدالرحمن بغدادی، از
جملهٔ وزیر ابومحمد مهلبی. او در سندیه از
اعمال بغداد منصب قضا داشته و مردی
لطیفه گو و حاضرجواب بوده و طرائف او در
کتب نوادر مذکور و مشهور است.
صاحب بن عباد وی را دیدار کرده و گوید
سخنان او را ظریف یافتم. و به ۶۵ سالگی
در ۳۶۷ هـ .ق . وفات کرده است.