ابن قریعه

معنی

[ اِ نُ قُ رَ عَ ] (اِخ) قاضی ابوبکر محمدبن عبدالرحمن بغدادی، از جملهٔ وزیر ابومحمد مهلبی. او در سندیه از اعمال بغداد منصب قضا داشته و مردی لطیفه گو و حاضرجواب بوده و طرائف او در کتب نوادر مذکور و مشهور است. صاحب بن عباد وی را دیدار کرده و گوید سخنان او را ظریف یافتم. و به ۶۵ سالگی در ۳۶۷ هـ .ق . وفات کرده است.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.