ابن ابیرباح
معنی
[ اِ نُ اَ رَ ] (اِخ) ابومحمد
عطاءبن ابی رباح. تابعی. وفات ۱۱۵ هـ .ق .
از غیر نژاد عرب و در مکه بفقه مشهور
گردیده و نام او در کتب حدیث و تفسیر
بسیار آمده. او مردی سیاه چرده، پهن بینی و
لنگ بود و در آخر عمر بعمی مبتلا گشت و
هشتادوهشت و بقولی صد سال بزیست.