ابغض

لغت‌نامه دهخدا

معنی

[ اَ غَ ] (ع ن تف) دشمن تر. مکروه تر: تا توانی پا منه اندر فراق ابغض الاشیاء عندی الطلاق.مولوی.

پیشنهاد شما

کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.

واژه‌نامه‌ها

پیشنهاد واژه جدید ثبت گزارش