آتش‌فروز

[ تَ فُ ] (نف مرکب) آتش افروز: پس آنگاه فرمود پرمایه شاه که بر چوب ریزند نفت سیاه بیامد دوصد مرد آتش فروز دمیدند و گفتی شب آمد بروز.فردوسی.