مهار شکارگر
معنی
1. برهمکنش طبیعی میان شکار و شکارگر بهنحویکه شکارگر عامل محدودکننده اندازه جمعیت شکار باشد 2. از بین بردن شکارگر، با دخالت مستقیم انسان، برای افزایش شمار گونههای شکار
[مهندسی منابع طبیعی - شاخه حیاتوحش]1. برهمکنش طبیعی میان شکار و شکارگر بهنحویکه شکارگر عامل محدودکننده اندازه جمعیت شکار باشد 2. از بین بردن شکارگر، با دخالت مستقیم انسان، برای افزایش شمار گونههای شکار
[مهندسی منابع طبیعی - شاخه حیاتوحش]