فردی که به زیارت اماکن مقدس می‌رود
گردشگر
فرهنگ واژه‌های سره
۱. کسی که به زیارت مکان‌های مقدس می‌رود. ۲. [قدیمی] زیارت‌کننده؛ دیدارکننده.
فرهنگ فارسی عمید
اسم: زائر، زایر (پسر) (عربی) معنی: عربی زیارت کننده
فرهنگ واژگان اسم‌ها
[ جَ ءِ رِ ] (اِخ) جزائر سیانه . جزائریست که در نزدیکی بسفر ترکیه (بوغاز اسلامبول کنونی) واقع شده اند. (از تاریخ ایران باستان ج ۲ ص ۹۳۷).
لغت‌نامه دهخدا
[ جَ ءِ رِ بَ مَ غَ ] (اِخ) شهریست به مغرب. (منتهی الارب).
[ جَ ءِ رِ دَرْ یِ وَ ] (اِخ) نامی است که در ترجمهٔ ج ۳ تاریخ ادبیات ادوارد برون به سرزمین بریتانیا اطلاق شده است. رجوع به از سعدی تا جامی حاشیهٔ ص ۳۲۸ شود.
[ جَ ءِ رِ ؟ ] (اِخ) نام جزائری بحدود چین و جاوه و بنگاله. رجوع به از سعدی تا جامی ص ۴۳۴ شود.
[ جَ ءِ رِ سَ ] (اِخ) همان جزائرالخالدات است. رجوع به جزائر خالدات شود.
[ جَ ءِ رُلْ خا لِ ] (اِخ) رجوع به جزائر خالدات شود.
[ جَ ءِ رُسْ سَ ] (اِخ) شش جزیره است در بحر محیط و آنها را جزائرالخالدات نیز گویند. رجوع به جزائر خالدات و الحلل السندسیة ج ۱ ص ۲۰۸ شود.
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.