نوعی شکستگی در سنگ که براثر آن هیچ‌گونه جابه‌جایی در دو طرف سنگ مشاهده نمی‌شود
(~.) (اِ.) = درژه: تودة علف، پشتة خار و خاشاک.
فرهنگ فارسی معین
ویژگی سنگی که درزه‌های فراوانی دارد [زمین‌شناسی]
واژه‌های مصوب فرهنگستان
درزه‌هایی که متعلق به یک دسته درزۀ واحد نیستند [زمین‌شناسی]
رگه‌ای کوچک در یک درزه [زمین‌شناسی]
[ دِ زِ ] (اِخ) خلیجی بود در کشور هلند که از سال ۱۹۳۱ م. به بعد سدی در جلوی آن بستند و آنرا از دریای شمال جدا کردند و امروز بصورت دریاچهٔ داخلی درآمده که آنرا وادن زه گویند. (فرهنگ فارسی ...
لغت‌نامه دهخدا
سطح یک درزه [زمین‌شناسی]
تعداد درزه در واحد مساحت [زمین‌شناسی]
[ پَ دَ زِ ] (اِ) بهره. حصه. بهر. پدمه. (رشیدی). || چیزی که در جامه یا لنگی بسته باشند. (جهانگیری). طعامی باشد که آنرا در رومال و لنگی بندند و از جائی بجائی برند. زَله. (برهان). پرزه. (از ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.