داشتن برتری بر دیگری یا دیگران؛ اعمال برتری بر دیگران یا دیگران
(سُ طَ) [ ع. سلطة ] (اِمص.)۱- قدرت، تسلط.۲- (اِ.) فرمانروایی، پادشاهی.
فرهنگ فارسی معین
۱. قدرت؛ توانایی؛ چیرگی. ۲. فرمانروایی.
فرهنگ فارسی عمید
کاربر گرامی، میتوانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.