بازالت

[ فر. ] (اِ.) یکی از سنگ‌های آذرین که دارای سختی نسبتاً زیاد است. رنگ آن سیاه و لبة بریدگی‌هایش کُند است. این سنگ در دستگاه شش وجهی و متبلور می‌شود.