انتقال [روان‌شناسی]

در روان‌کاوی، برون‌فکنی احساسات و آرزوهای ناخودآگاهانۀ فرد به روان‌کاو، یعنی برون‌فکنی آن دسته از احساسات و آرزوهایی که دراصل به افراد مهم زندگی فرد در دوران کودکی‌اش معطوف بوده‌اند، مانند پدر و مادر