استبرق
معنی
(اِ تَ رَ) (اِ.) معرب استبرک.
۱- دیبا، دیبای ستبر، پارچهای که با زر و ابریشم بافته شود.
۲- نام دو گونه درختچه که در نقاط گرمسیری میرویند. از گیاهان کائوچویی ایران هستند.
۱- دیبا، دیبای ستبر، پارچهای که با زر و ابریشم بافته شود.
۲- نام دو گونه درختچه که در نقاط گرمسیری میرویند. از گیاهان کائوچویی ایران هستند.