شهودگرایی ریاضی [ریاضی]

مکتبی در فلسفۀ ریاضی که براساس آن ریاضیات نمیتواند ویژگی‌های اغلب مجموعه‌های نامتناهی را در بر گیرد و فقط گزاره‌هایی موجه‌اند که بتوان اثبات‌پذیری آنها را با روش‌های متناهی نشان داد