[ زَ ] (اِ) رنگ. لون. گونه. آرنگ : ابر فروردین بباران در چمن پرورد ورد گشت خیری با فراق نرگسش آزرد زرد. قطران. بوستان از بانگ مرغان پرخروش زیر گشت گلستان آزرد گوهر چون سریر میر گشت . قطرا ...
لغت‌نامه دهخدا
(زُ دَ)۱- (مص ل.) رنجیدن.۲- (مص م.) رنجانیدن.
فرهنگ فارسی معین
(زُ دِ) (ص مف.) رنجیده، دلتنگ.
رنجیده، دلگیر، دل آزرده، دِلگیر، آزرده دل
فرهنگ واژه‌های سره
رنجیده، دلگیر
[ زَ دَ / دِ طِ ] (ص مرکب) رنجیده.
[ زَ دَ / دِ پُ ] (حامص مرکب) چگونگی و صفت آزرده پشت.
[ دِ زُ دَ / دِ ] (ن مف مرکب) آزرده دل. رنجیده دل. شکسته دل. محزون. ملول : در آن انجمن بود بیگانه ای غریبی دل آزرده فرزانه ای.فردوسی. چون خیزران جد هادی در کشتن وی بدید و خود از وی دل آزرد ...
کاربر گرامی، می‌توانید پیشنهاد خود را در مورد این واژه ارسال نمایید.